รำสีนวลออกอาหนู
         สีนวล เป็นชื่อของเพลงหน้าพาทย์ ที่ใช้ประกอบการแสดงละคร ประกอบกิริยาไปมา ของสตรีที่มารยาทชดช้อย  ต่อมามีผู้ประดิษฐ์ทำนองร้องประกอบการรำ ทำให้ความหมายของเพลงเด่นชัด ภายหลังการรำเพลงสีนวลได้แยกออกมาใช้เป็นระบำเบ็ดเตล็ด เพราะมีความงดงามไพเราะทั้งทำนองเพลงและท่ารำ จะแสดงเป็นหมู่หรือแสดงเดี่ยวก็ได้ตามโอกาส
 

     สีนวลชวนชื่นเมื่อยามเช้า
แม้นไม่แลเห็นเจ้าเฝ้าคำนึง

     เจ้าสาวๆๆสาวสะเทิ้น (ซ้ำ)
นวลอนงค์องค์สำอางค์
ใส่กำไล แลวิไล (ซ้ำ)
ทองใบอย่างดีทองดีๆ
ใส่ต่างหูสองหู หูทัดดอกไม้ (ซ้ำ)
จะหางามงามกว่า
ชวนกันเดินพากันเดิน (ซ้ำ) รีบเดินมา (ซ้ำ)

รักเจ้าสาวสีนวลหวลคิดถึง
อยากให้ถึงวันที่รำสีนวล

ค่อยเดินค่อยเดินมาตามทาง (ซ้ำ)
นางสาวศรีห่มศรี  (ซ้ำ)

สลับสีเพชรพลอย พลอยงามแลงาม (ซ้ำ)
สตรีใดชนใดในสยาม
(ซ้ำ)
มาเทียบไม่เทียม (ซ้ำ)
ร่ายรำทำท่าน่ารักเอย (ซ้ำ)