เพลงแป๊ะ
(สามชั้น) |
ทำนอง ของเก่า |
คิดไปใจหายไม่วายโศก | เหมือนเดือนดับลับโลกไม่แลเห็น |
จะแลเหลียวเปลี่ยวเปล่าเศร้าทรวงเย็น | ไหนจะเว้นโศกาแสนอาดูร |
หอมอะไรที่ในสวน | หอมดอกลำดวนกระดังงา |
หอมกระถินกลิ่นจำปา | เมื่อเวลาเย็นเอย |
อกเอ๋ยหมายเชยก็แลลับ | เหมือนเดือนดับลับโลกก็เห็นสูญ |
ยิ่งซ้ำโศกโรคร้ายมาเพิ่มพูน |
โอ้จะสูญสิ้นชื่อเจียวฤาเอย |
หอมอะไรที่ในดง | หอมดอกประยงค์นางแย้ม |
หอมพิกุลยี่สุ่นแซม | หอมไม่แรมโรยเอย |
| |
เพลงแขกสาหร่าย |
ทำนอง ของเดิม บทร้อง
ถนอม นาควัชระ |
อันเพลงไทยใช่จะไร้ในคุณค่า | หรือด้วยกว่าเขาอื่นนั้นหาไม่ |
เพลงของเราก็เสนาะเพราะจับใจ | ทั้งยังเป็นสมบัติไทยสืบเนื่องมา |
(สร้อย)
โอ้เจ้าดอกจำปาของข้าเอย | สีสวยกระไรเลย
กลิ่นหอมชวนเชยชื่นนาสา |
ตามสายพระพายพัดมา | หอมกลิ่นจำปา
ไม่แพ้บุผผาของใครเลย (เที่ยวกลับ) |
เรามีชาติถ้าขาดวัฒนธรรม | สิ่งประจำสำหรับชาติเสียแล้วหนา |
ใช่ว่าไทยจะอยู่ได้ในโลกา | อย่าลืมคิดพิจารณาดูให้ดี |
(สร้อย)
อันชาติไทยต้องไม่กลายไปเป็นอื่น | ไทยต้องยั่งยืนไทยต้องชมชื่นนิยมไทย |
ร่วมชีวิตร่วมจิตใจ
ร่วมกันใช้ของไทย | อย่าเห็นของใครดีกว่าเอย |