ฟ้อนเงี้ยว
เป็นการแสดงพื้นเมืองของชาวเขาเผ่าหนึ่ง เรียกว่า เงี้ยว มีภูมิลำเนาอยู่ทางภาคเหนือ
ของไทย อาจารย์ลมุล ยมะคุปต์ได้นำลีลาฟ้อนเงี้ยวมาปรับปรุงขึ้นใหม่
ในหลักสูตรวิชานาฏศิลป์ เมื่อปีพุทธศักราช ๒๔๗๘ บทร้องของฟ้อนเงี้ยวมีลักษณะเป็นบทอวยพร
อาราธณาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เทพดาสิ่งศักดิ์ทั้งหลายมาปกป้องอวยชัยให้พร
เครื่องดนตรีประกอบการแสดง ได้แก่ วงปี่พาทย์
การแต่งกาย แต่งได้ทั้งแบบชาวเขาและแบบที่กรมศิลปาการประดิษฐ์ขึ้น
แสดงได้ทั้งชุดหญิงชาย และหญิงล้วน ผู้แสดงจะถือกิ่งไม้ในมือทั้งสองเพื่อปัดเป่าสิ่งที่ไม่ดีให้ออกไป
|